طراحی مدل ارزیابی آمادگی یادگیری الکترونیکی در دانشگاه‌های ایران

در این نوشتار با ارزیابی مدل‌های مختلف و با اتکا بر مطالعات تطبیقی و تحلیل اطلاعاتِ حاصل از مطالعات ملی و نیز نتایج نظرسنجی از خبرگان، چارچوب مفهومی جامعی متشکل از سه بُعد آمادگی شامل: «آمادگی سخت»، «آمادگی نرم»، «آمادگی نظارت، هماهنگی و پشتیبانی» برای ارزیابی آمادگی الکترونیکی در دانشگاه‌های کشور طراحی شده است. علاوه بر این با تبیین ارکان مختلف هریک از این ابعاد در مجموع چهارده شاخص اصلی شامل: سیاست آموزشی، مدیریت، استاندارد، محتوا، قوانین و مقررات، منابع مالی، منابع انسانی، فرهنگ، امنیت، تجهیزات سخت‌افزاری، شبکه‌ی ارتباطی، و بالاخره نظارت، هماهنگی، و پشتیبانی برای این ابعاد شناسایی شد. نکته‌ی مهم در طراحی این مدل، تأکید بر این نکته است که از دید صاحب‌نظران و خبرگان عرصه‌ی آموزش عالی و یادگیری الکترونیکی، حرکت به سمت تحقق دانشگاه مجازی در ایران مستلزم توجه همه‌جانبه به تمامی وجوه منشور پیش‌گفته است. از این رو ضمن بیان روند استخراج این مدل بومی، وزن هریک از شاخص‌ها و نشان‌گرهای مدل نیز تعیین شده است تا علاوه بر ارائه‌ی چارچوبی مفهومی، معیاری کمی برای اندازه‌گیری وضعیت دانشگاه‌های موجود در عرصه‌ی یادگیری الکترونیکی نیز تبیین شود. در پایان این نوشتار پیشنهادهایی برای کاربرد این مدل در دانشگاه‌های کشور ارائه شده است.